سبك بلوز دقیقا چیست؟
به گفته آهنگساز و خواننده مشهور، ویلی دیكسون، در حقیقت بلوز واقعیت.های زندگی است. نگاهی به گذشته و به زادگاه سبك بلوز منظور دیكسون را روشن.تر می.سازد.

تاریخچه بلوز:
این سبك هنری.، ریشه در سختی.ها و مشكلات سیاهان آمریكا دارد. بین سالهای ۱۶۱۹ و ۱۸۰۸ هزاران نفر از مردم غرب آفریقا كه بیشترشان از قبایل: ارادا، داهومی و فالانی بودند، به زور اسلحه دستگیر، و با بی.رحمی تمام بعنوان برده به آمریكا آورده شدند. آنها در حراجی.ها در معرض فروش قرار گرفتند و سپس روانه مزارع و كشتزارها شدند و به كار طاقت فرسا از طلوع تا غروب آفتاب وادار شدند؛ در حالیكه به انسانیتشان هیچگاه اهمیتی داده نمی.شد. این كارگران هنگام كار ناراحتی.های خود را با سردادن ملودیهای قدیمی موطن خود ابراز می.كردند. سنت اینان آوازخوانی گروهی بود و بسیاری از این سرودها از یك الگوی پرسش و پاسخ پیروی می.كرد كه در آن رهبر گروه چیزی را می.خواند و سپس بقیه با تكرار یا پاسخ به او همراهی.اش می.كردند. این نوع آوازها فریادهای سر مزرعه نامیده می.شدند. پس از انتشار منشور آزادی در سال ۱۸۶۳ و رهایی بردگان و طی دهه.های بعد، سیاهپوستان جنوب، سنت آوازخوانی خود را ادامه دادند در حالیكه بعنوان رعیت همچنان با حقوق ناچیز كار می.كردند. آنها در مراسم كلیسا و نیز در سفرهائی كه گروههای رقص و آواز اروپائی در آنجا حضور داشتند، كم كم با موسیقی اروپائی آشنا شدند. رفته رفته این سیاهان در برنامه.های شو با رقص یا اجرای موسیقی و برنامه.های كمدی شركت داده شدند. تنوع ملودیهای قدیمی آفریقایی و تركیب آن با سبكهای مختلف موسیقی اروپائی، سبك جدیدی را بوجود آورد كه ما امروزه آنرا با نام بلوز می.شناسیم. طی دهه نخست قرن بیستم گیتار بعنوان ساز اصلی جانشین بانجو شد كه ریشه در آفریقا داشت و الگوی پرسش و پاسخ ترانه خوانی در مزارع آن زمان تبدیل شد به پرسش از سوی خواننده و پاسخ توسط گیتاریست.


راهیابی بلوز به شهر: موسیقی بلوز همراه با سیاهان جنوب آمریكا، در طول رودخانه می.سی.سی.پی، كم.كم از مزارع و روستاها به شهرها، بویژه نیو.اورلئان، ممفیس و سنت لوئیس راه یافت. رهبر گروه سیار بلوز،. هندی W.C.Handy، با نوشتن ترانه.های ممفیس بلوز در سال ۱۹۱۲ و سنت لوئیز بلوز در سال ۱۹۱۴ رشد و شكوفائی سبكهای جدید را خاطر نشان كرد. در سال ۱۹۲۰ اولین آلبوم گروه تحت عنوان Crazy Blues ضبط شد. دهه.های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ سالهای شكوفائی بلوز بود و تعدادی خواننده و موسیقی.دان از طریق كنسرت و فروش آلبوم در جامعه سیاهان آمریكا به شهرت رسیدند. طی جنگ جهانی دوم بسیاری از سیاهان نوازنده بلوز به شهرهای شمالی مهاجرت كردند. پس از اتمام جنگ سبك جدبد Urban Blues بلوز شهری توسعه یافت. در اواخر دهه ۱۹۴۰ این سبك به وسایل الكترونیكی مجهز شد و درام نیز به سری گروه آنها كه قبلا بیس ،گیتار الكتریك، پیانو و هارمونیكای تقویت شده در اختیار داشتند، افزوده شد. شیكاگو نیز مركز فعالیت بلوز شد. با گسترش مهاجرت سیاهپوستان از جنوب به شمال، موسیقی بلوز نیز با آنها منتقل شد و در سبكهای مختلف توسعه پیدا كرد. در یكی از این سبكها كه شیكاگو بلوز نامیده می.شود، گیتار و هارمونیكا سازهای اصلی هستند. در سبك دیگر، ممفیس بلوز موسیقی.دانانی نظیر B.B.King بی.بی.كینگ مطرح هستند كه گیتار را با سازهای بادی بویژه ساكسیفون و ترومپت تركیب كرده.اند. با این حال سبك دیگری بنام دلتا بلوز، گیتار آكوستیك را ساز اصلی می.دانند و بالاخره در تگزاس نوازندگان، گیتار الكتریكی سبك وزن را ابداع كردند كه با كاپو (۱) و با هر ۴ انگشت و یا انگشت شست نواخته می.شود.
(۱) كاپو Capo وسیله كوچكی است كه در ناحیه گردن ساز برای بالا بردن كوك سیم.ها بكار میرود.